Een nieuwe blog en dat komt omdat ik mega-enthousiast ben over wat we met ons team hebben neergezet. Ik ben er enorm trots op. Tot op heden hebben we het nog nergens anders gezien. Niet bij andere stoffenwebshop en ook niet bij onze collega’s. Een unicum dus.
Het heeft te maken met onze huidskleur. Eerlijk is eerlijk wij bij Lijfgoed bombardeerden alles ergens tussen zand- en perzikkleur tot huidskleur. Maar dat klopt natuurlijk van geen kanten. Dat moet en kan beter en het werd voor ons een boeiende ontdekkingsreis om te ervaren dat wat wij voor huidskleur aanzien, soms ook gewoon geen huidskleur is. Het leek er zelfs niet op. Bizar he?
Maar goed, we wilden dat dus aanpakken, maar waar begin je dan? Hoe creëer je iets universeel, neutraal en wat ook politiek en cultureel correct is. Dat het voor iedereen toepasbaar is omdat we iedereen in zijn of haar waarde willen laten en niemand tekort willen doen. Hoe gaan we dat allemaal herkennen? Hoe weten we dat we “dezelfde” taal spreken? Kortom een hoofdbreker.
Het begon met Google, want natuurlijk geldt ook voor ons “Google is your best friend”. Dus wij surften urenlang over het internet voor inspiratie. Juist op dat moment werden de kleurpotloden van Crayola gelanceerd met de term “de 24 kleurpotloden die staan voor alle mensen op aarde”. Check, dat is handig, toch. Meteen besteld en al vrij snel hadden wij de potloden in huis. Als je de kleuren gaat invullen, dan krijg je een visueel gekleurd vlakje wat best aardig overeenkomt met wat je in gedachten hebt. En daar zit nou juist de moeilijkheidsgraad. Wat we denken te zien en wat het daadwerkelijk is, is afhankelijk van zoveel factoren. Een met potlood gekleurd vlakje ziet er anders uit dan een vierkantje stof in zogeheten dezelfde kleur. De zogenaamde hex, rgb kleuren, die het internet gebruikt zijn ook weer anders. In de drukwereld gebruikt men weer een andere code dan wel benaming. Men heeft het vaak over de pantome kleuren. En een schilder heeft het weer over de ral kleuren.
En je raadt het al, ze zijn niet gelijk. Niks eenduidig. Helaas.
Kortom we hadden nog steeds geen goed referentiekader, waarvan we een soort kapstok van konden maken, waaraan we alle kleuren kunnen ophangen zodat dat het voor jou duidelijk wordt.
Zo zijn we ook gaan zoeken in de make-up wereld. Na weer vele uren internet afstruinen, lezen en onderzoeken hadden we een zestal kleuren die we lieten uitprinten op een A3 vel bij onze drukker.
Eindelijk hadden we dan een vertrekpunt. Eindelijk konden we gaan organiseren. Kun je ons voorstellen als een stelletje stuiterballen (ikke he). Die gekleurde vellen waren namelijk super mooi. De oplossing lag bijna binnen handbereik….
Dus alle kantjes, stofjes en lycra’s weer uit de kast en hop, zoeken bij welke gekleurd geprint vel het lapje of kantje het beste paste.
En iedereen kreeg een mandje met “huidskleur” spulletjes en een lijstje (Laura ten voeten uit) om het artikelnummer bij de juiste foto te benoemen. Liters koffie en water gingen er in die tijd doorheen. Het was namelijk heel veel werk en toen ontdekten we ook nog dat we een kleurgroep missen. Wat een ongelooflijke desillusie.
We wisten inmiddels wel dat de Europese Lingerie Industrie vooral werkt met “neutralen”. De “neutralen” herkennen wij als de kleur van de pleisters of het steunverband. En laten we die tint nou niet als gekleurde A3 vellen bedacht hebben.
Achteraf gezien is het ook wel ergens logisch dat de Europese markt zich vooral richt op deze neutralen. Zonder dat ik iemand voor zijn hoofd wil stoten, want dat is niet de opzet van dit verhaal, maar met neutrale huidkleurige lingerie kan je zowel de lichtere huid als de donkere huid bedienen. Je creëert dan de meeste veiligheid. Je hebt dan namelijk de minste kans dat het “vloekt”.
We konden weer van voor af aan beginnen. We hadden nog steeds niet het wiel uitgevonden. Alles weer terug in de kast, de mooie lijstjes van Laura in de prullenbak en de A3 vellen liggen nu ergens te liggen, nutteloos.
Samen weet je meer, dus op dat moment ga ik vriendinnen bellen, mensen uit mijn netwerk, met de vraag of zij een idee hebben waar te beginnen. Intussen hadden we ook weer wat anders gevonden op het internet: dat men huidskleuren typeert door middel van kleurbenamingen die staan voor de kleuren van verschillende noten.
Dat klonk ons ook wel goed in de oren. Dus vandaar dat we het op een gegeven moment hadden over een Macadamia nootje, amandel, hazelnoot en wat dacht je van kastanjekontje? Maar ook dat dekte de lading niet. Mooi dat we namen hadden, maar kastanjekontje, get real. Dat werkt niet.
Inmiddels hebben we een kleursysteem bedacht. Maar dan komt natuurlijk de volgende vraag: hoe gaan we het benoemen? We hebben ook nog even hard op nagedacht of je bijvoorbeeld landennamen eraan kon hangen. Maar ook dat is natuurlijk onbegonnen werk en ook gek want wij als mensheid zijn over de hele wereld verspreid.
We hebben nagedacht over de term bruin en zwart. We willen namelijk recht doen aan iedereen die zich daarin herkent. Wij willen dat iedere klant met elke huidskleur, bij ons terecht kan. Zich herkent in de kleuren die wij aanbieden.
De kleuren zijn opgebouwd uit rood, geel, zwart en wit. Maar de donkere kleuren die uit de menging komen zijn bruin. En daarom hebben we gekozen voor rode, gele en bruine tonen/ondertoon.
Het is ondoenlijk om voor elke kleur een juiste benaming te vinden dus hebben we dat dus gewoon losgelaten.
Vervolgens hebben we er voor gekozen om het huidtinten te noemen, omdat iedereen een eigen huidtint heeft. En daar heb je heel veel variaties in. Om het voor jou zo makkelijk mogelijk te maken hebben we tien groepen gemaakt. De kleuren van deze groep loopt op naar steeds intenser.
De koffie maakte plaats voor een feestelijk wijntje: we hebben eindelijk ons systeem gevonden en opgezet. Dus groepen huidtinten van #H1 tot en met #H10.
Erik, mijn overbuurman, die fotograaf is, gevraagd of hij van onze stalen foto’s wilde maken. Dat wilde hij graag en deed dat in de kerstperiode. Maar helaas voor ons de webshop-lancering werd weer uitgesteld. Maar nu staat dan eindelijk alles online. In de webshop vind je inmiddels onder het kopje huidtinten een tiental foto’s waar jij je zelf vast en zeker in kunt herkennen.
Alle artikelen moesten natuurlijk in de webshop worden aangepast en in de juiste groep worden gezet. Kortom het was een mega klus. Na de kerstvakantie zijn Laura en ik dan ook heel druk geweest. Elk vrij uurtje gebruikten we om alles weer letterlijk uit de kast te halen. Alle klosjes garen, alle sluitingen, echt alles waar het woord huid, roze en bruin in te vinden is. Elk artikel afzonderlijk met onze stalen vergelijken. Samen discussiëren over: past het wel of niet in onze kleurenwaaiers? Sommige kleuren zijn echt geen huidtint meer en anderen zijn het net niet. We hebben geprobeerd om de kleuren zo perfect mogelijk te laten aanpassen aan onze waaiers.
Daarnaast hebben we ook geleerd dat iedereen een kleur interpreteert zoals hij of zij het zelf ziet. En dan nog is het zelfs niet vaststaand. Vandaag vind je het zo en morgen bezie je het toch anders. Wij hier ook, de zon hoeft maar te schijnen en de kleur komt anders op je over. Lichtval, ondergrond, je eigen interpretatie en zelfs met onze daglichtlampen is het een hele klus.
Als je nu naar onze webshop gaat zie je nu 36 kleuren bolletjes staan, waaronder tien huidtinten. Ga je zoeken op een huidtintnummer dan krijg je alle artikelen te zien die wij in die groep hebben geplaatst. Kortom, het is een prachtig kleurensysteem geworden. Wij zijn heel erg blij met deze aanvulling van onze webshop. Je bent van harte welkom om te komen kijken en natuurlijk horen we graag je feedback.
Creatieve groet,
Cassandra